Σε ένα μεγάλο Αιγαιοπελαγίτικο νησί, μικρομεσαίος επιχειρηματίας (διαθέτει κομμωτήριο), πετυχημένος στον τομέα του αποφάσισε να μεταφέρει την επιχείρησή του, σε κεντρικότερο σημείο στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού, όπου παρεμπίπτοντος και οι μισθώσεις είναι κατά πολύ ακριβότερες. Αρχικά το εγχείρημα είχε λογική, καθώς θα άφηνε ένα ακίνητο με ενοίκιο 500 ευρώ και θα μεταφερόταν σε ένα σημείο εμπορικής αιχμής με ενοίκιο διπλάσιο, ύψους 1.000 ευρώ, αλλά με πρόσβαση σε πολύ μεγαλύτερη πελατεία. Προαναφέρθηκε άλλωστε ότι μιλάμε για έναν καλό και πετυχημένο στην δουλειά του επαγγελματία.
Στους υπολογισμούς του περιλαμβάνονταν και το φορολογικό βάρος, αλλά και οι νέες ασφαλιστικές εισφορές (;). Δεν περιλαμβάνονταν ωστόσο οι «υπηρεσίες». Εν προκειμένω η αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία έπρεπε να αποφανθεί και να δώσει την έγκριση της για την μετεγκατάσταση, σε ένα ακίνητο που προϋπήρχε επιχείρηση και η νέα ήταν εξαιρετικά ήπιας μορφής.
Κι όμως, 6 μήνες μετά η αρχαιολογική υπηρεσία δεν έχει αποφανθεί ακόμα για την καταλληλότητα ή όχι της μετεγκατάστασης.
Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, έχει ήδη πληρώσει 8 ενοίκια (+2 προκαταβολή), δηλαδή έχουν βγει από την τσέπη του 8.000 ευρώ, όσα περίπου και τα έξοδα μετεγκατάστασης που σχεδίαζε να επενδύσει. Παράλληλα συνεχίζει να εξυπηρετεί τα κόστη της υφιστάμενης επιχείρησης. Η κατάστασή του φτάνει στα όρια της οικονομικής εξάντλησης. Με αποτέλεσμα ένας πετυχημένος, ταλαντούχος και αναγνωρισμένος από την τοπική κοινωνία επαγγελματίας να σκέφτεται πλέον έντονα, να γυρίσει εκεί που ξεκίνησε: να κλείσει την επιχείρηση και να επιστρέψει στην «μαύρη» εργασία δουλεύοντας από το σπίτι του.
Το παράδειγμα έρχεται ως απάντηση στις αιτιάσεις του υπουργού Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου, ο οποίος την στιγμή που φιλονικεί για το πόσο σημαντικοί είναι οι φορολογικοί συντελεστές για την υλοποίηση μιας επένδυσης, δεν φροντίζει για το βασικό αντικείμενο του υπουργείου του που είναι: η διευκόλυνση των επενδύσεων και κυρίως η μείωση του γραφειοκρατικού βάρους για την υλοποίηση μιας επένδυσης.
Το μεγάλο παράδειγμα της επένδυσης στο κρατικό ακίνητο στην Αφάντου Ρόδου, αν και διαφορετικού μεγέθους έχει παρόμοια χαρακτηριστικά. Άλλωστε κοντεύει χρόνος από τότε που ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς τίναξε στον αέρα την αποκρατικοποίηση, κηρύσσοντας αρχαιολογικής σημασίας το σύνολο της έκτασης περίπου 10.000 στρεμμάτων, δηλαδή περίπου μιάμιση φορά το μέγεθος του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό.
Ένα χρόνο πριν, το 2015, το ΤΑΙΠΕΔ είχε συμφωνήσει να πωληθεί αντί 42,1 εκατ. ευρώ σε κύπριο επιχειρηματία ο οποίος θα επένδυε περί τα 300 εκ. ευρώ. Πρόκειται για το περίφημο Γκολφ της Αφάντου, που είχε ζήσει μέρες δόξας τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, αλλά σήμερα ρημάζει και προφανώς θα συνεχίζει να ρημάζει όσο οι υπουργοί αντί να κάνουν την δουλειά τους «ξιφουλκούν» ιδεοληπτικά..
Η αρχαιολογία που «έβλεπε» τις επενδύσεις να περνούν...
Τετάρτη 01 Φεβρουαρίου 2017
Του Νίκου Φιλιππίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου