ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ

Πλημμύρισε η Έδρα του Κλεισθένη

Βάρδα 23.11.2015

Ακριβώς ένα μήνα και μια μέρα πριν, ξύπνησα στις 05.05 το πρωί με το πρώτο πλιτς. Αυτό που ακλούθησε ήταν μια παλαβομάρα. 2-3 ώρες αργότερα είχα σταματήσει να μεταφέρω πράγματα και παρακαλούσα τον Κύριο να σταματήσει εκεί. Και σταμάτησε. Αυτό που σκέφτηκα ήταν Δόξα τω Θεώ που αποφύγαμε τα χειρότερα.

Το αυτοκίνητο παρασύρθηκε 3-4 τετράγωνα μακριά. Έμεινε για σχεδόν ένα μήνα σε ένα ξάδερφο με ανοιχτές τις πόρτες και τα παράθυρα για να στεγνώσει και από την παρασκευή το απόγευμα είναι σε ηλεκτρολόγο για να δει αν έχει πάθει ζημιές. Σήμερα έχει έρθει η σειρά του.

Το νερό στο υπνοδωμάτιο έφτασε τα 55 εκατοστά και για να μεταφέρω πράγματα από την ντουλάπα έσπρωχνα απαλά το κρεβάτι και μια σιφονιέρα με τα γόνατα, καθώς επέπλεαν, ώστε να τα παραμερίσω και να περάσω.

Δυστυχώς χάθηκαν αναμνηστικές φωτογραφίες, έγγραφα, έντυπο υλικό και βιβλία. Οι ζημιές φαίνονται όλο και καλύτερα με την πάροδο του χρόνου. Πέρασαν 5-6 επιτροπές και όλοι σημείωναν από κάτι. Φυσικά αν ποτέ δοθούν χρήματα τότε όλο και κάποιο χαρτί θα λείπει.

Όταν έπεσε η στάθμη του νερού και άνοιξα τις πόρτες ήταν σαν να βγήκε μια μικρή λίμνη. Στις 11 περίπου σταμάτησα και έκανα ένα διάλλειμα στην βεράντα μου. Η διαχείριση κρίσης είναι μεγάλη υπόθεση και απαιτεί ψύχραιμα. Το τηλέφωνο χτυπούσε ασταμάτητα και ας με συγχωρήσουν όλοι αυτοί που δεν απάντησα καθώς δεν είναι εύκολο να επαναλαμβάνεις τα ιδία.

Στις 12.30 με 13.00 ένα ξαδελφάκι έφερε μια αντλία και ξεκινήσαμε να βγάζουμε το νερό έξω από την κουζίνα και μετά το υπνοδωμάτιο. Παράλληλα είχε έρθει ο Γιώργος Ν., και 1-2 ακόμα και βγάζαμε πράγματα έξω.

Στις 15.00 περίπου ήρθε και ο Γιώργος Π., όπου αμέσως άρχισε να βοηθάει. Το βραδάκι τα νερά ήταν εκτός σπιτιού όπως και τα περισσότερα πράγματα. Ο δεύτερος Γιώργος μου λέει: θα έρθεις σπίτι να μείνεις. Και πήγαμε πάτρα. Εκεί με την οικογένεια του, με καλή παρέα και κουβεντούλα οι άσχημες εικόνες είχαν μείνει πίσω.

Την επόμενη το πρωί, 23.10.2015,  με τον Γιώργο και την σύζυγο του κατεβήκαμε βάρδα και πιάσαμε δουλεία. Νερό από το δίκτυο δεν υπήρχε και μεταφέραμε με κουβάδες δίπλα από τον θειο μου. Μαζί και ο Γιώργος Ν.,, ο Σωτήρης και ο ξάδελφος ο Φάνης.

Το μεσημέρι ο διάδρομος και το γραφείο ήταν καθαρά. Κάπου εκεί εμφανίστηκε και ένας φίλος από τον πύργο, ο Πάνος, και έφερε μια αντλία. Σειρά είχαν τα πράγματα, πολλά πλυθήκαν στέγνωσαν και ξαναμπήκαν μέσα.

Πολλά έμειναν έξω και θα παραμείνουν. Συνολικά απομακρύνθηκε ένα μικρό φορτηγό πράγματα. Αυτό που έμεινε είναι η εμπειρία και η αισιοδοξία.

Τα επόμενα βράδια κοιμήθηκα δίπλα στον ξάδελφο, αντικριστά σε δυο καναπέδες και αυτός ροχάλιζε, αυτό ήταν πιο βάρβαρο από την πλημμύρα. Την τρίτη το βράδυ, πέντε μέρες αργότερα κοιμήθηκα στην κουζίνα μου όπου λίγο νωρίτερα με τον Ευάγγελο είχαμε συνδέσει την τηλεόραση.

Μερικές μέρες αργότερα με τον Γιώργο Ν., κόψαμε την ντουλάπα στα 70 εκατοστά και βάλαμε μεταλλικά υποστυλώματα.

Σήμερα ένα μήνα μετά η σχετική υγρασία φτάνει την νύχτα μέχρι και 95%. Κάθε μέρα λαμβάνουν χώρα εργασίες αποκατάστασης και ιδιαίτερα μέσα στο Σάββατο και την Κυριακή. Την Κυριακή λιγότερο για να τιμούμε έστω και λίγο την αργία.

Τα ρούχα μετά από δυο μέρες στην μπανιέρα και κατόπιν στο πλυντήριο δεν καθαρίζουν εντελώς.

Ευχαριστώ όλους όσους έσπευσαν να βοηθήσουν, ευχαριστώ τους Γιώργηδες καθώς ήταν καθοριστική η συμβολή τους, ευχαριστώ την Ιερά Μονή για την οικονομική στήριξη καθώς η βοήθεια ήρθε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή.

Ένας φίλος έκανε χιούμορ και είπε: άντε τυχερέ σπίτι και αυτοκίνητο έκαναν μπάνιο δωρεάν. Και του είπα: ευτυχώς ήταν λασπόλουτρο και έτσι δεν θα υποφέρουν από αρθριτικά.

Και ένας από μια επιτροπή αναφώνησε: η απόλυτη καταστροφή. Για να τον διορθώσω και να του πω: δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει απόλυτη καταστροφή. Αυτό είναι απλά μια εμπειρία με απώλειες οικονομικά της τάξης του 20-30%. Πόσο στοιχίζουν τρεις καναπέδες, μια ντουλάπα, μια βιβλιοθήκη και ένα μικρό δωμάτιο πράγματα μπροστά στην συνολική άξια του σπιτιού και κυρίως της ζωής της οικογενείας που κατοικεί εκεί μέσα;

Απόλυτη καταστροφή είναι ένας σεισμός με πολλά ρίχτερ όπου τα πάντα ισοπεδώνεται και ζωές χάνονται ή ένας χείμαρρος 2 ή 3 κα 4 μέτρων που παρασύρει όποιο σπίτι βρει μπροστά του. Μην βιαζόμαστε λοιπόν να χαρακτηρίσουμε και μην στενοχωριόμαστε για όλα αυτά που διορθώνονται.

Εχτές, ξημερώματα Κυριακής, θα πρέπει να ξύπνησα τουλάχιστον 4 φόρες βλέποντας στον ύπνο μου ότι έμπαιναν νερά στο σπίτι. Έβρεχε μετά από ένα μήνα καλοκαιρίας. Είναι σίγουρο ότι θα ξυπνήσω αρκετές φόρες ακόμα τρομαγμένος και βλέποντας σταγόνες και νερά παντού. Αρκεί να μην ξαναγίνει στην πραγματικότητα.

Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα μας είναι ανοχύρωτη πόλη, χείμαρροι ρυάκια και ποταμάκια μπαζώνονται και αυτό μοιραία θα ξαναγίνει. Όσο ψηφίζουμε κοντόφθαλμα, όλους τους αδιάφορους, τους άσχετους και τους ανίκανους, κομματικά στελέχη δηλαδή, τότε αυτά θα συμβαίνουν. Όσο δεν θα καθαρίζετε ένα φρεάτιο τότε η βάρδα θα πλημμυρίζει και δεν θα μας φταίει ούτε η φύση, ούτε η βροχή, ούτε ο Θεός.

Με εκτίμηση

Φάνης Α. Τσαπικούνης