Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Τροχαία: 20 Χρόνια 31385 Νεκροί στους Ελληνικούς Δρόμους

Το αλκοόλ και η ταχύτητα σκοτώνουν ανεμπόδιστα

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι

Η νοοτροπία απίστευτη

Η Δικαιοσύνη Ανύπαρκτη

Και οι Κατάλογοι με τους νεκρούς και τους ανάπηρους συνεχώς μακραίνουν

Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος εξαιρετικά βαρύ




Tον μήνα Νοέμβριο και συγκεκριμένα, η τρίτη Κυριακή του Νοεμβρίου, έχει καθιερωθεί η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων.
Είναι μια ημέρα αφιερωμένη στα θύματα και στους συγγενείς που στερήθηκαν τους αγαπημένους τους επειδή κάποιος άλλος θεώρησε τσιφλίκι του ένα δρόμο, επειδή γοητεύτηκε με την ταχύτητα και τη μεγάλη ιπποδύναμη, επειδή είναι μάγκας και οδηγεί πιωμένος ή τέλος επειδή μία παράνομη διαφημιστική πινακίδα σε μια νησίδα αποφέρει μεγάλα κέρδη.
Η ημέρα αυτή θα έπρεπε να αφυπνίζει όχι βέβαια τους ασυνείδητους οδηγούς, αλλά όλους τους θεσμούς μιας πολιτισμένης χώρας που καλούνται να πολεμήσουν από τη δική τους θέση ευθύνης προκειμένου να καταπολεμηθεί αυτό το έγκλημα, να τιμωρούνται οι δράστες και να δικαιώνονται με κάθε τρόπο τα θύματα και οι δικοί τους.
Οπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του ο στενός φίλος της «Εφ.Συν.», ο Πανελλήνιος Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα (soste.gr) τα 10 εκατομμύρια νεκρών και αναπήρων τα τελευταία δέκα χρόνια αυτού του ολέθρου σε όλο τον κόσμο δεν είναι ένας αριθμός, είναι θύματα, έχουν πρόσωπα, έχουν ονοματεπώνυμα που έσβησαν σε μια μόλις στιγμή πάνω στην άσφαλτο.
Ο σύλλογος καλεί όλα τα μέλη του και κάθε διαμαρτυρόμενο πολίτη να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις μνήμης στις 20 Νοεμβρίου.
Μοναδική επιθυμία των θυμάτων να αλλάξει επιτέλους ο ΚΟΚ και να αφαιρείται για πάντα το δίπλωμα σε κάθε ασυνείδητο και επικίνδυνο οδηγό που σκοτώνει ανθρώπους πάντα... εξ αμελείας, να σκύψει η Δικαιοσύνη με ανάλογες αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης των θυμάτων και των δραστών και να πάψει η πολιτεία να χαϊδεύει προνομιακά τις ασφαλιστικές εταιρείες πάντα σε βάρος της αποζημίωσης των θυμάτων.
Μέχρι τότε, κι ενώ η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, στους δρόμους πάντα θα προηγούνται οι θάνατοι.

Του Γιώργου Κουβίδη*

Στις 6 Νοέμβρη στην Πάτρα σε έλεγχο αλκοτέστ συνελήφθη 40χρονος ημεδαπός να οδηγεί μεθυσμένος.
Σάλος ξέσπασε στα ΜΜΕ όταν αποκαλύφθηκε ότι ένα χρόνο πριν, στις 14 Νοεμβρίου 2015, ο ίδιος δράστης οδηγώντας μεθυσμένος είχε προκαλέσει τροχαία σύγκρουση στην παραλιακή της Πάτρας προκαλώντας τον θάνατο του 22χρονου φοιτητή Ιατρικής Νίκου Καραπάνου και τον τραυματισμό του συνεπιβάτη του.
Σύμφωνα με τη μητέρα του θύματος, ο δράστης είχε συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα 1,87gr/Lt.
Με αυτήν την ποσότητα αλκοόλ στο αίμα, και όλες τις υπόλοιπες παραβάσεις, στον δράστη ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια, αφέθηκε φυσικά από την πρώτη στιγμή ελεύθερος ενώ έπειτα από ένα εξάμηνο του επιστράφηκε και η άδεια οδήγησής του, νόμιμα και τυπικά.
Οπως ορίζουν οι διατάξεις του ΚΟΚ η μέγιστη νόμιμη συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα οδηγού στη χώρα μας, όπως στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι 0,5gr/Lt.
Σαφώς υψηλότερη βέβαια από τη Σουηδία και την Πολωνία (0,2) ή την Τσεχία, τη Ρουμανία και τη Σλοβακία που έχουν θεσπίσει μηδενικό όριο αλκοόλ στο αίμα για όλους τους οδηγούς.
Στη χώρα μας προφανώς το αλκοόλ δεν επηρεάζει την οδήγηση και δεν αποτελεί τόσο σοβαρό πρόβλημα.
Αυτό βέβαια δεν προκύπτει από τις επαναλαμβανόμενες αναφορές της Τροχαίας, όπου οι επικίνδυνες παραβάσεις που αφορούν τη χρήση αλκοόλ βρίσκονται πάντα ψηλά στη λίστα.
Παρ’ όλα αυτά φαίνεται πως αυτή η χώρα αντιλαμβάνεται... ανάποδα την πραγματικότητα και για τον λόγο αυτό το 2010 αποφασίστηκε η υποβάθμιση των παραβάσεων της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ και τοξικών ουσιών από πλημμελήματα σε πταίσματα με το παροιμιώδες σκεπτικό ότι:
«Κρίνεται ότι είναι ανάγκη μερικές αξιόποινες πράξεις που δεν εμφανίζουν “εγκληματικό άδικο” και στην ουσία πρόκειται για πράξεις με μικρή κοινωνική απαξία και οι οποίες σήμερα είναι πλημμελήματα και επιβαρύνουν υπέρμετρα τα πινάκια των δικασίμων των Μονομελών Πλημμελειοδικείων να “υποβιβασθούν” αυτές σε πταίσματα και να δικάζονται από τα Πταισματοδικεία» (εισηγητική έκθεση Ν. 3904/2010).
Χάρη σε μια δυναμική κινητοποίηση οικογενειών θυμάτων που συντόνισε ο πανελλαδικός σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα σε συνδυασμό με την υπάρχουσα πολιτική κρίση οδήγησε τελικά στην ανατροπή αυτής της διάταξης και την επαναφορά σε ισχύ των προηγουμένων την 1η Μαρτίου 2012.

Μια πύρρειος νίκη;

Φαίνεται όμως ότι η αντίληψη πως το αλκοόλ στην οδήγηση δεν είναι τελικά και τόσο επικίνδυνο αποτελεί βαθιά ριζωμένη άποψη στην ελληνική κοινωνία και στους θεσμούς της, στην πολιτική εξουσία και στη Δικαιοσύνη.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς αυτή την επιλογή, το να βαδίζει δηλαδή η χώρα μας αντίστροφα από το σύνολο σχεδόν του πλανήτη;
Από το 2004 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει τεκμηριώσει την αύξηση της πιθανότητας εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση σε σχέση με την αύξηση της συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα θεωρώντας πως η υπέρβαση του 0,5gr/Lt σχεδόν διπλασιάζει την πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση, ενώ αν η συγκέντρωση φτάσει στο 1gr/Lt η πιθανότητα θα γίνει σχεδόν πενταπλάσια.
Επειδή η χρήση αλκοόλ έχει μη αμφισβητήσιμα αποτελέσματα στον άνθρωπο θα περίμενε κανείς ότι η αντιμετώπιση οδηγών που εμπλέκονται σε τροχαίες συγκρούσεις ενώ έχουν καταναλώσει αλκοόλ θα τύχαιναν μιας ανάλογης μη αμφισβητούμενης αντιμετώπισης.
Κανείς δεν αμφισβητεί τις μετρήσεις που γίνονται με λήψη αίματος έπειτα από σοβαρά συμβάντα και ουδέποτε η υπερασπιστική γραμμή θα είναι ότι ο δράστης δεν ήταν μεθυσμένος.
Δυστυχώς οι νομοθετικές ρυθμίσεις αλλά και οι δικαστικές πρακτικές είναι τέτοιες που αφήνουν στην άκρη κάθε επιστημονική ανάλυση του θέματος και τοποθετούν με αυτόματο τρόπο το τροχαίο έγκλημα υπό την επήρεια αλκοόλ στη γνωστή λίστα των «ατυχημάτων» από αμέλεια.
Οπως και τα περισσότερα άλλα, τα «ατυχήματα» αυτά είναι απόλυτα προβλέψιμα.
Μπορούν κατά συνέπεια να προληφθούν και γι’ αυτό δεν είναι «ατυχήματα».
Η πρόκληση ενός θανατηφόρου τροχαίου απαιτεί προσπάθεια. Και τέτοιες προσπάθειες θα έχουμε όλο και περισσότερες όσο νομιμοποιείται η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, τα σχετιζόμενα εγκλήματα βαφτίζονται ατυχήματα και οι φόνοι ανθρωποκτονίες από αμέλεια.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 μεγάλες επιστημονικές μελέτες, οι περισσότερες για λογαριασμό του NHTSA (Διεύθυνση Ασφάλειας Αυτοκινητοδρόμων των ΗΠΑ) εξέτασαν τη σχέση ασυνήθιστα (όμως όπως αποδεικνύεται αρκετά συνηθισμένων στη χώρα μας) μεγάλων συγκεντρώσεων αλκοόλ στο αίμα με την πιθανότητα εμπλοκής σε σύγκρουση.
Περνώντας πάνω από το 1,1gr/Lt οι πιθανότητες κυριολεκτικά εκτοξεύονται.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: με ποια λογική ένας άνθρωπος που κάνει χρήση αλκοόλ (σε τέτοιο βαθμό ώστε αν οδηγήσει αυτοκίνητο να έχει 20 ή 40 ή και 100 φορές πολλαπλάσια πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο από έναν νηφάλιο οδηγό και όταν σκοτώνει ή αφήνει ανάπηρο έναν ή και περισσότερους ανθρώπους) θεωρείται απλά αμελής και διώκεται για πλημμέλημα και δεν του αφαιρείται ούτε καν η άδεια οδήγησης πέρα από το 6μηνο που προβλέπει ο ΚΟΚ;

9/11/2016


«Ασυνείδητος οδηγός παρέσυρε με το αυτοκίνητό του 56χρονη γυναίκα στον Βόλο, την εγκατέλειψε τραυματισμένη και αβοήθητη στον δρόμο. Τελικά εντοπίστηκε από την αστυνομία και συνελήφθη.
Το ατύχημα συνέβη λίγο μετά τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης στον περιφερειακό του Βόλου και η γυναίκα μεταφέρθηκε και νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Το αυτοκίνητο του δράστη ήταν κρυμμένο σε απομακρυσμένη αγροτική περιοχή.
Οδηγός του αυτοκινήτου είναι ένας 45χρονος άνδρας, από τον οποίο είχε αφαιρεθεί στο παρελθόν το δίπλωμα οδήγησης, αφού είχε εντοπιστεί να οδηγεί υπό την επήρεια μεγάλης ποσότητας αλκοόλ.
Αύριο ο 45χρονος οδηγός θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα του Βόλου».
Και μετά; Απλό: Θα αφεθεί ελεύθερος, θα δικαστεί μετά από χρόνια με ποινή φυλάκισης και αναστολή, θα ξαναπάρει το δίπλωμά του και θα συνεχίσει τη ζωή του.
Η γυναίκα, αν ζήσει, θα υποστεί κάθε φοβερή συνέπεια του «λάθους» να βρεθεί στον δρόμο του δράστη!

Τα θύματα των τροχαίων ουδέποτε δικαιώνονται, αφού οι δράστες παραπέμπονται για πλημμέλημα και αφήνονται ελεύθεροι

 14 Ιουνίου 2009, περιφερειακή Θεσσαλονίκης-Μουδανιών

Γιώργος Κωνσταντινίδης - Ιωάννα Καλεσοπούλου |
Ο δικηγόρος Δ.Ρ., οδηγώντας μεθυσμένος μια Porsche Cayenne, χτύπησε από πίσω το αυτοκίνητό τους και σκότωσε τον 52χρονο μουσικό Γιώργο Κωνσταντινίδη, έναν από τους πρωτοπόρους της τζαζ στην Ελλάδα, και την 22χρονη φοιτήτρια του τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιωάννα Καλεσοπούλου ενώ επέστρεφαν από την εργασία τους. Ο δράστης – υπότροπος είχε σκοτώσει το 1997 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μια πεζή.
Αρνήθηκε να δώσει αίμα επικαλούμενος… θρησκευτικούς λόγους. Αν και η άρνηση αλκοτέστ σημαίνει για τις δικαστικές αρχές αποδοχή ότι η συγκέντρωση είναι πάνω από 1,1gr/Lt και παρότι έκανε ελιγμούς και έτρεχε με ταχύτητα μεγαλύτερη των 180 km/h παραπέμφθηκε για πλημμέλημα και η άδεια οδήγησής του επεστράφη έξι μήνες μετά.
Η υπόθεση τελεσιδίκησε πρόσφατα στο Εφετείο Θεσσαλονίκης με συνολική καταδίκη 6 χρόνια εξαγοράσιμα.
Και τις δυο φορές ο δράστης δεν παρέστη καν στη δίκη ενώ εξακολουθεί να οδηγεί νόμιμα!

 12 Ιουνίου 2011, λ. Ποσειδώνος, Λαγονήσι


Οδηγός ΙΧ υπό την επήρεια αλκοόλ και με υπερβολική ταχύτητα κτυπάει από πίσω άλλο ΙΧ με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό της συνοδηγού Βάσως Παπαδημητρίου, 29 ετών. Συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του δράστη 1,38 gr/Lt στην πρώτη και 1,15 στη δεύτερη μέτρηση. Δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε βαθμό πλημμελήματος. Το δικαστήριο τον Ιούνιο 2016 του επέβαλλε ποινή 4 χρόνια με αναστολή - λόγω προτέρου εντίμου βίου. Φυσικά δεν του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης (πέρα από το αρχικό εξάμηνο) και δεν εμφανίστηκε ποτέ στο δικαστήριο.

 15 Απριλίου 2012, Κυριακή του Πάσχα, Βόλος, λ. Αθηνών

ΙΧ που οδηγούσε 22χρονος υπό την επήρεια αλκοόλ πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και προκάλεσε σύγκρουση με άλλο ΙΧ και με μοτοσικλέτα. Αποτέλεσμα της τριπλής σύγκρουσης ήταν να χάσει τη ζωή της η 50χρονη δασκάλα Κυριακούλα Κασιόπτα και να τραυματιστούν ο 57χρονος σύζυγός της, η μητέρα της και ο 27χρονος οδηγός του δικύκλου. Συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα 1,66 gr/Lt. Πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο 40πλάσια από τη συνήθη. Δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για ανθρωποκτονία και απόπειρες από «αμέλεια». Τον Σεπτέμβριο το Τριμελές Πλημμελειοδικείο αποφάσισε την επιβολή ποινής δύο ετών και ενός μηνός για τον θάνατο της δασκάλας, καθώς επίσης ποινή ενός έτους για πρόκληση σωματικών βλαβών των υπολοίπων επιβαινόντων στα οχήματα. Η ποινή έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, ενώ παράλληλα το δικαστήριο αποφάσισε την αφαίρεση για έναν χρόνο του διπλώματος οδήγησης από τον δράστη. Ο δράστης δεν παρέστη στη δίκη.

 12 Μαΐου 2012, οδ. Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, Ηράκλειο Κρήτης

26χρονος οδηγός ΙΧ υπό την επήρεια αλκοόλ πέφτει πάνω σε τρεις δεκαοκτάχρονους πεζούς. Τραυματίζει θανάσιμα των Κώστα Κανιτάκη, σοβαρά τον Μανόλη Ζουριδάκη, και ελαφρότερα τον Μανώλη Φάρκωνα. Συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα 2,2gr/Lt. Πιθανότητα εμπλοκής 100πλάσια από έναν νηφάλιο οδηγό. Δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Πρωτόδικη απόφαση 4 χρόνια για τον φόνο και από ενάμιση χρόνο για κάθε τραυματισμό και ένα έτος στέρηση διπλώματος. Η έφεση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και ο δράστης αφέθηκε από την πρώτη στιγμή ελεύθερος και συνεχίζει να οδηγεί νόμιμα.

 Ιούνιος 2014, Πάτρα, περιοχή έξω Αγυιάς

Οδηγός ΙΧ υπό την επήρεια αλκοόλ μπαίνει στο αντίθετο ρεύμα, χτυπάει μοτοσικλέτα και τραυματίζει θανάσιμα τον 23χρονο Αντώνη Μαγδάκη και την 24χρονη Εφη Κονταρά. Συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα του δράστη 1,73 gr/Lt. Η δίωξη, ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή. Στις 15/6/2015 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών πρωτόδικα του επέβαλε ποινή 6,5 χρόνων. Εντύπωση προκαλεί η δήλωση των δικηγόρων των θυμάτων (σε τοπικό Μέσο) Φ. Κρανιδιώτη και Γ. Καλαπόδη που «μίλησαν για δίκαιη απόφαση, τονίζοντας ότι αποδείχτηκε πως ο οδηγός ήταν μεθυσμένος κι ότι εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα». Αν όμως οι συνήγοροι των θυμάτων θεωρούν δίκαιες τις αποφάσεις που χαρακτηρίζουν αμέλεια έναν διπλό φόνο από έναν οδηγό που οδηγούσε με 20 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαίο, κατανοεί κανείς γιατί μάταια θα περιμένει να αλλάξει κάτι. Φυσικά και αυτός ο δράστης είναι από την πρώτη στιγμή ελεύθερος, δεν παρέστη στη δίκη, ενώ και έπειτα από έξι μήνες στέρησης οδηγεί και πάλι.

 Κλείνουμε αυτήν τη μικρή παράθεση ενδεικτικών υποθέσεων με μια τελευταία που συνέβη τον Δεκέμβρη του 2015 στην Κρήτη μεταξύ Τυμπακίου και Μοιρών.


Ενα θηριώδες αγροτικό με οδηγό χωρίς άδεια οδήγησης μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και διέλυσε ένα μικρό επιβατικό και μια οικογένεια. Προκάλεσε τον θάνατο του 64χρονου εκπαιδευτικού Γιώργου Σεβαστάκη, τον θάνατο της 21χρονης φοιτήτριας κόρης του Αφροδίτης και τον βαρύ τραυματισμό της συζύγου/μητέρας Μαρίας Σεβαστάκη. Για την υπόθεση δεν έχει ακόμη ασκηθεί δίωξη. Φυσικά ο δράστης είναι ελεύθερος.
Είχε αλκοόλ στο αίμα; Μα έχει καμιά σημασία; Είτε έχεις 0 είτε 1,9gr/Lt είναι απόλυτα πεπεισμένοι όλοι ότι είναι ένα και το αυτό.
Ατύχημα, αμέλεια, κακιά ώρα.
*γιατρός και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα»

«Η ελευθερία του ενός δεν μπορεί να οδηγεί στον φόνο του άλλου»


Αν ζούσε σήμερα η Ιωάννα θα ήταν 29 χρόνων. Φοιτήτρια Μουσικών Σπουδών, τη ζωή της έσβησαν πριν από επτά χρόνια οι ρόδες μιας ακριβής Porsche Cayenne στην περιφερειακή οδό Θεσσαλονίκης - Μουδανιών. Στο τιμόνι του αυτοκινήτου που θέρισε δύο ζωές -της Ιωάννας Καλεσοπούλου και ενός 52χρονου άνδρα- βρισκόταν ένας δικηγόρος της συμπρωτεύουσας, του οποίου το... ποινικό διαβατήριο έγραφε «Μεθυσμένος» και «Υπότροπος». Πρόκειται για μια από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις υπότροπου του αδικήματος της ανθρωποκτονίας συνεπεία τροχαίου. Θύμα του στο παρελθόν (σ.σ. πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια) μια γυναίκα 50 χρόνων. Καμία ποινή που να συνιστά τιμωρία για τον δράστη οδηγό και δικαίωση για τα θύματα. Ούτε καν στέρηση της άδειας οδήγησης. Το περασμένο καλοκαίρι, το Εφετείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε σε φυλάκιση 6 ετών για τις δύο ανθρωποκτονίες τον μεθυσμένο δικηγόρο, μετατρέποντας την ποινή του σε κάποια χιλιάρικα για τις δύο χαμένες ζωές.
Τι κι αν η υπαιτιότητά του στον θάνατο των δύο ανθρώπων επιβεβαιώθηκε περίτρανα στο ακροατήριο, καθώς ο μεθυσμένος δικηγόρος που έτρεχε με πάνω από 180 χλμ. την ώρα προσπέρασε από δεξιά και αριστερά άλλα τρία οχήματα κάνοντας επικίνδυνους ελιγμούς μέχρι που συγκρούστηκε με το πίσω μέρος του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν ο 52χρονος και η 22χρονη φοιτήτρια. Το θράσος του απύθμενο, αφού, όταν ο αστυνομικός που μετά το διπλό θανατηφόρο τροχαίο τού ζήτησε στο νοσοκομείο να δώσει αίμα, ο δικηγόρος αρνήθηκε επικαλούμενος «θρησκευτικούς λόγους και συγκεκριμένα ότι είναι μάρτυρας του Ιεχωβά». Δέκα μέρες μετά την εγκληματική οδήγησή του μεταβίβασε την περιουσία του στη γυναίκα του, υπό τον φόβο φυσικά των ασφαλιστικών εταιρειών. Η αναλγησία του όμως είναι ενδεικτική και από τη στάση απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων. Πέρα από το ότι ούτε πρωτόδικα ούτε στο Εφετείο παρουσιάστηκε, έκανε αγωγή στη σύζυγο του 52χρονου για φθορές στο υπερπολυτελές αμάξι του.
Ο υπότροπος αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο στα δικαστικά χρονικά των τροχαίων δυστυχημάτων, καθώς ο δράστης επανέρχεται με την αμελή και δόλια συμπεριφορά του, αφού επί της ουσίας η ποινή που του επεβλήθη -την ώρα που έχει διαχρονικά διαπράξει τρεις φόνους- τον καθιστά «ατιμώρητο». Ετσι, συνεχίζει κανονικά τη ζωή του κόβοντας τη ζωή των άλλων, όπως ο εν λόγω κατηγορούμενος, ο οποίος δύο χρόνια μετά το διπλό θανατηφόρο τροχαίο ήταν υποψήφιος στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Η εμπειρία και οι καταγραφές περιστατικών με δράστες που επανέρχονται διαπράττοντας το ίδιο αδίκημα καταδεικνύουν ότι ο υπότροπος είναι συνήθως μεθυσμένος. Πριν από ένα χρόνο στον δρόμο Σκάλα – Βλαχιώτη Λακωνίας, ένας άνδρας, πρόσφατα καταδικασμένος ως υπαίτιος θανατηφόρου τροχαίου στους Μολάους, σκοτώνει και πάλι με πατημένο το γκάζι μία νέα γυναίκα. Το θύμα, η 44χρονη Σοφία Δημητρίου, μητέρα δύο παιδιών, επέστρεφε στο σπίτι της με μία φίλη της, όταν ο γνωστός έμπορος της περιοχής πέρασε στην κυριολεξία πάνω από το αυτοκίνητό της με ιλιγγιώδη ταχύτητα. «Φοβούμενος -όπως ισχυρίστηκε στους αστυνομικούς- την κατακραυγή του κόσμου» τις εγκατέλειψε χωρίς να δώσει δεκάρα για τις ζωές των επιβατών του ΙΧ. Για τον θάνατο της 44χρονης και τον σοβαρό τραυματισμό της φίλης της απαγγέλθηκαν στον υπότροπο δράστη οι κατηγορίες της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια», της «εγκατάλειψης θυμάτων» και της «πρόκλησης σωματικών βλαβών από αμέλεια».
Ανοίγει έτσι ο δρόμος να αφεθεί ελεύθερος ο καθ’ υποτροπήν «αμελής» δράστης και να του επιτραπεί η κυκλοφορία στο οδικό δίκτυο με την άδεια οδήγησής του. Στις καταγραφές των κατ’ εξακολούθηση δραστών ξεχωρίζει η περίπτωση του υπότροπου νταλικέρη, ο οποίος «ξαναχτύπησε» πριν από εννιά χρόνια στο 2ο χιλιόμετρο του Πολυκάστρου - Κιλκίς, σκορπίζοντας τον θάνατο σε μια παρέα νεαρών στρατιωτικών. Οδηγός τού ΙΧ ο 29χρονος Χαράλαμπος Γιαννούλης από την Καλαμάτα που πήγαινε στη μονάδα του με συνεπιβάτες άλλους δύο συναδέλφους του, 27 και 25 χρόνων. Ο επαγγελματίας υπότροπος μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και τους αφαίρεσε τη ζωή…

Συνέχισε να οδηγεί...

Το δικαστήριο καταλόγισε την πλήρη ευθύνη στον δράστη, που συνέχισε να οδηγεί ελεύθερος μια και οι προβλεπόμενες ποινές είναι πάντα με αναστολή και χωρίς την αφαίρεση διπλώματος. Μέχρι σήμερα η αδερφή του, Σταυρούλα Γιαννούλη, συνεχίζει να λέει «ο αδερφός μου και οι φίλοι του δεν γυρίζουν πίσω. Δεν θέλαμε να καταδικαστεί, δεν είχε καμία αξία για μας. Μόνο να του αφαιρέσουν το δίπλωμα... ».
Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, το πρωινό της 30ής Οκτωβρίου 2016 στα Χανιά, και συγκεκριμένα στο Συρίλι, του Δήμου Πλατανιά, ο οδηγός αγροτικού αυτοκινήτου ρουμανικής καταγωγής έκλεισε οδηγώντας μεθυσμένος τη μηχανή του 28χρονου Νίκου Τσατσαρωνάκη. Ο άτυχος νέος εξέπνευσε την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο των Χανίων όπου μεταφέρθηκε, ενώ βαριά τραυματισμένος νοσηλεύεται ο φίλος του που επέβαινε στη μοτοσικλέτα του. Η Τροχαία Χανίων που διενεργεί την προανάκριση για το θανατηφόρο τροχαίο καταλήγει στην τραγική διαπίστωση: Ο δράστης και στο παρελθόν είχε εμπλακεί σε θανατηφόρο τροχαίο καθώς οδηγούσε μεθυσμένος. Δεν... έπαθε, δεν έμαθε...!

Πίνοντας...

Πρόσφατα μια νεαρή και πετυχημένη, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, υπουργός της Σουηδίας παραιτήθηκε γιατί οδηγούσε πάνω στη γέφυρα που ενώνει τη Δανία με τη Σουηδία ενώ είχε ξεπεράσει το όριο αλκοόλ στο αίμα. Το όριο ήταν 0,2 gr/Lt μια και το αλκοτέστ έγινε στη σουηδική πλευρά της γέφυρας. Αν είχε υποβληθεί σε αλκοτέστ στην Δανία απ' όπου ξεκίνησε κανένα πρόβλημα δεν θα υπήρχε μια και εκεί το νόμιμο όριο είναι 0,5 gr/Lt.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2015) δεν υπάρχουν ενιαία ανώτατα όρια αλκοόλ στο αίμα στις ευρωπαϊκές χώρες.
«Τι εμποδίζει να τεθούν κοινά χαμηλά όρια αλκοόλ στο αίμα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες; Το αλκοόλ δεν αποτελεί παράγοντα πρόκλησης σοβαρών τροχαίων συγκρούσεων; Ή η δράση του είναι διαφορετική από χώρα σε χώρα; Αν πράγματι δεν έχει επίπτωση στην οδήγηση ας σταματήσουμε να μιλάμε γι’ αυτό ή ας υιοθετήσουμε το όριο του 1,1gr/Lt, το μεγαλύτερο που υπάρχει στον κόσμο, αυτό που υπάρχει στα νησιά Cayman, τον παράδεισο της αυθαιρεσίας και του πλούτου» σημειώνει η FEVR (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίου).
«Ολοι φυσικά γνωρίζουν ότι αυτές οι διαφοροποιήσεις είναι εκφράσεις σε κάποιο βαθμό της παράδοσης αλλά περισσότερο της πίεσης των λόμπι της βιομηχανίας αλκοόλ. Αυτών των ίδιων που προσπαθούν με κάθε τρόπο να γίνουν χορηγοί στις συλλογικότητες που ασχολούνται με την Οδική Ασφάλεια. Μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για δραστικό περιορισμό των σοβαρών τροχαίων συγκρούσεων χωρίς ένα κοινό ευρωπαϊκό όριο για τη συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα;».
Δυστυχώς και σ’ αυτό το θέμα μόνο η FEVR μπορεί να πει την αλήθεια.
«Ορθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημιά του πλήθους», υπογραμμίζει με νόημα η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίου.

Αμνήστευση

Η ευρωπαϊκη ομοσπονδία θυμάτων τροχαίου διευκρινίζει ότι η δύναμή της «βρίσκεται στις εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες των νεκρών θυμάτων και στα εκατομμύρια των αναπήρων και στις οικογένειές τους που έχει παράξει η βιομηχανία του τροχαίου εγκλήματος στην Ευρώπη. Ο λόγος μας για να τους συγκινήσει και να τους κινητοποιήσει πρέπει να είναι απόλυτα καθαρός». Παράλληλα, ξεκαθαρίζει ότι «ευκαιριακές συμμαχίες με τη μια ή την άλλη ομάδα επαγγελματιών της οδικής ασφάλειας που μιλάνε για τις ανθρώπινες ζωές θέτοντας στόχους περιορισμού των θανάτων σε ποσοστά δεν έχουν καμιά αποτελεσματικότητα παρά μια κάποια πρόσκαιρη δημοσιότητα».
Καταλήγοντας, η ομοσπονδία υπογραμμίζει ακόμη ότι «θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν είχε στοιχίσει τόσες ζωές και τόσο πόνο, ο ισχυρισμός των υπέρμαχων της αντίληψης πως ο δρόμος αποτελεί πεδίο ελευθερίας, αντίληψη που προωθείται από την αυτοκινητοβιομηχανία, και πως δεν μπορεί να θεσπίζονται όρια περιοριστικά της ελευθερίας για τους οδηγούς. Η ελευθερία του ενός δεν μπορεί να οδηγεί στον φόνο του άλλου. Ζήσαμε για δεκαετίες τη νομιμοποίηση αυτής της κατάστασης, την ασυδοσία στον δρόμο και την αμνήστευση των τροχαίων εγκλημάτων. Η οπτική των προτάσεων δεν έχει να κάνει με την καταστολή. Εχει να κάνει με την πρόληψη, την υπεράσπιση της ζωής και τα δικαιώματα των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου. Αλλά δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο τρέχοντας και πίνοντας».

Αλκοόλ στην οδήγηση;

Καμία επίπτωση στις ποινές και τη συνολικότερη αντιμετώπιση.
Αμνήστευση των εγκλημάτων.
Προστασία της ανωνυμίας των δραστών με δρακόντειους νόμους.
Αρνηση ακόμη και της κριτικής στις πανομοιότυπες δικαστικές αποφάσεις προκειμένου να προστατευτεί το κύρος της Δικαιοσύνης.
Κι από την άλλη;
Κι από την άλλη εμείς. Ο κόσμος των θυμάτων.
Αόρατοι ναι. Ανύπαρκτοι όχι.
Πρόσωπα και όχι αριθμοί. Γι’ αυτό δεν κρυβόμαστε και δεν κρύβουμε τα θύματά μας, όπως συμβαίνει με τους δράστες.
Γιατί εμείς είμαστε τα Πρόσωπα κι αυτοί οι αριθμοί.
Θα συναντηθούμε ξανά στις 20 του Νοέμβρη για όσους αναφέραμε παραπάνω.
Για τον Νίκο, τον Γιώργο, την Ιωάννα, τη Βάσω, την Κυριακούλα, τον Κώστα, τον Αντώνη, την Εφη, την Αφροδίτη, τον Γιώργο.
Και για τόσους άλλους.
Για να απαιτήσουμε Σεβασμό στη Μνήμη των Θυμάτων.
Γιατί χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.

Η Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας του ΟΗΕ τον Μάιο του 2017 θα έχει θέμα την ταχύτητα

Το τρέξιμο είναι ο υπ’ αριθμόν ένα φονιάς στους δρόμους.
Σε αυτό συμφωνούν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Ασφάλεια των Μεταφορών (ETSC), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και βέβαια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
«Εμείς δεν συμφωνούμε απλά, το βεβαιώνουμε με τις ζωές αυτών που χάσαμε. Η συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων των οργανώσεών μας είναι θύματα παραβατών της ταχύτητας» λέει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων (FEVR).
Ως φωνή των θυμάτων διατυπώνει καθαρά την αντίθεσή της στην έλλειψη μιας σταθερής μακρόχρονης πολιτικής βασισμένης σε υπαρκτές εμπειρίες που θα οδηγούσαν σε έναν δραστικό περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων.
Μέχρι σήμερα η FEVR είναι, δυστυχώς, η μόνη που μπορεί να αγωνίζεται ανιδιοτελώς μια και είναι απόλυτα ανεξάρτητη από την αυτοκινητοβιομηχανία και αντιπροσωπεύει τα θύματα της οδικής ανασφάλειας και όχι επαγγελματίες της οδικής ασφάλειας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (2016) λέει ότι μια μείωση κατά 5% της μέσης ταχύτητας θα οδηγούσε σε έναν περιορισμό των θανατηφόρων τροχαίων συγκρούσεων κατά 30%.
Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιστοποιεί ότι το 40% των οδηγών παραβιάζει τα όρια ταχύτητας στους ευρωπαϊκούς δρόμους.
Ολοι μαζί συνηγορούν στο γεγονός ότι ταχύτητα και μέθη αποτελούν τα άνθη του κακού στους δρόμους παγκοσμίως.
Η FEVR υπογραμμίζει ότι δεν μπορούμε να περιορίσουμε τις σοβαρές τροχαίες συγκρούσεις χωρίς ένα κοινό ευρωπαϊκό όριο ταχύτητας που θα επιτηρείται αυστηρά και θα προσεγγίζει αυτό που υπάρχει στη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.




13.11.2016

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου