Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Περί Δραχμής ο Λόγος, ΙΙ


Τι σημαίνει επιστροφή στην δραχμή.

Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθούν τις δραστηριότητες της πολιτικής ασημαντότητας Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) - επικεφαλής Λαφαζάνης, γραμματέας Λεουτσάκος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος  Στρατούλης - αλλά μόλις διάβασα ότι ο κος Λαφαζάνης στο χαιρετισμό που απηύθυνε στο ιδρυτικό συνέδριο του Κόμματος της «Ιταλικής Αριστεράς» που ολοκληρώνεται σήμερα, τάχθηκε υπέρ της άμεσης εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Δεν είναι ο μόνος. Έχουν επιστρέψει για τα καλά τα σενάρια Grexit.

Τι όμως σημαίνει επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.



Όσοι μιλούν για επιστροφή στην δραχμή (ενδεικτικά αναφέρω κκ. Λαπαβίτσας, Κατσανέβας, Λαφαζάνης .. ., αλλά και αρκετοί ξένοι) εννοούν και άρνηση πληρωμής του εξωτερικού χρέους. Η επιστροφή στην δραχμή από μόνη της δεν λέει τίποτα. Πρέπει να συνοδευτεί και από μονομερή «αναδιάρθρωση» του χρέους, δηλαδή άρνηση πληρωμής του. Αυτό όμως σημαίνει χρεοκοπία.

1.Σε κατάσταση χρεοκοπίας δεν σε δανείζει κανείς. Έτσι δεν μπορείς να αγοράζεις και να εισάγεις τα αναγκαία που δεν παράγεις. Πετρέλαιο, φάρμακα, τρόφιμα, .. .. Όσον αφορά την επιβίωση, μέχρι την δεκαετία του 60 η Ελλάδα μπορούσε, τσίμα-τσίμα βέβαια, να θρέψει τον πληθυσμό της με την γεωργική και κτηνοτροφική εγχώρια παραγωγή. Τώρα όχι. Αν λοιπόν πηγαίναμε στην δραχμή, πχ με την παλιά ισοτιμία 1 Ευ = 340 δρχ, θα έπρεπε να πληρώνουμε τα αναγκαία εισαγόμενα σε Ευ η με τις αντίστοιχες δραχμές βάσει της παραπάνω ισοτιμίας. Καθώς οι παραπάνω ανάγκες- τροφή, ενέργεια, φάρμακα - είναι περίπου ανελαστικές, η ζήτησή τους θα δημιουργούσε τέτοιες πληθωριστικές πιέσεις που η ισοτιμία θα κατρακυλούσε ραγδαία.

Θυμίζω εδώ, ότι όσοι ταξίδευαν την δεκαετία του 80 σε χώρες του τότε υπαρκτού σοσιαλισμού πχ στην γειτονική Βουλγαρία γνωρίζουν το φαινόμενο της μαύρης αγοράς συναλλάγματος. Τότε για να αγοράσεις ένα λέβα έπρεπε να πληρώσεις 1,1 δολάρια. Στην ‘μαύρη’ σου έδιναν 3 λέβα για ένα δολάριο (300% υποτίμηση), και η Βουλγαρία ΔΕΝ είχε κηρύξει πτώχευση. Επί πλέον κανείς στο εξωτερικό δεν δεχόταν να πληρωθεί σε λέβα.

Ανάλογα θα συμβούν και στην Ελλάδα, αν…. Η δραχμή θα ήταν είναι πολύ υποτιμημένο νόμισμα στο εσωτερικό (δηλαδή κάτι που πριν, το αγόραζες με ένα Ευρώ θα ήθελες πχ 1000 δραχμές μετά) και την δραχμή δεν θα την ήθελε κανείς στο εξωτερικό.

2.Άντε λοιπόν και γυρίζαμε στην δραχμή. Ναι μεν θα αρνιόμασταν την πληρωμή του εξωτερικού χρέους, αλλά με το Αγγλικό δίκαιο που το διέπει οι δανειστές μας θα έχουν δικαίωμα να κατάσχουν οτιδήποτε αποτελεί κρατική περιουσία και βρίσκεται στο εξωτερικό. (Εντός Ελλάδος δεν έχουν εκτελεστική εξουσία, δηλαδή δεν μπορούν να σου στείλουν για κατάσχεση τον δικαστικό επιμελητή). Πάντως το εξωτερικό χρέος θα εξακολουθούσε να υφίσταται και να είναι απαιτητό.

Όσον αφορά το εσωτερικό χρέος, αυτό που χρωστούν οι ιδιώτες στις τράπεζες, αυτό θα εξακολουθούσε να υφίσταται και μάλιστα σε Ευρώ. Δηλαδή σε (πληθωριστικές) δραχμές αλλά, στο ισότιμο του αρχικού χρέους σε Ευρώ. Αν γίνει έτσι, οι δανειολήπτες δεν έχουν καμιά πιθανότητα να ξεχρεώσουν. Κάτι που έχουν πάθει σήμερα όσοι είχαν δανεισθεί σε Ελβετικό Φράγκο.
Αν δεν γίνει έτσι, δηλαδή δεχθούν οι τράπεζες την αποπληρωμή σε δραχμές με την αρχική ισοτιμία, τότε θα καταρρεύσει όλο το τραπεζικό σύστημα και χωρίς αυτό δεν υπάρχει οικονομία.  Αυτό θα είναι η πλήρης συντριβή της χώρας.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα (η για να θυμηθούμε τα λατινικά μας της ΣΤ΄ Γυμνασίου a fronte praecipitium, a tergo lupi).

Ας αφήσουν λοιπόν οι δραχμολάγνοι τις ασκήσεις επί χάρτου. Ακόμη και αν μετά την υποθετική χρεωκοπία, μας έριχναν κάποιοι ένα σωσίβιο για να μην αφανισθούμε, πρώτον θα γυρίζαμε πίσω στην δεκαετία του 50 σε βοιωτικό επίπεδο και δεύτερον θα βρισκόμασταν σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση απ ότι τώρα.

Λ. Γ.

ΥΓ. Τα έγραψα όπως τα καταλαβαίνω εγώ. Οι οικονομολογούντες, ευπρόσδεκτοι να διορθώσουν, συμπληρώσουν, σχολιάσουν.
Λ.  







2 σχόλια:

  1. Είναι τόσο αντίθετες οι απόψεις που εκφράζονται από τους οπαδούς της εξόδου ή μη της χώρας και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, που αδυνατώ να καταλήξω σε άποψη!
    Ο κ. Καζάκης με το ΕΠΑΜ, φαίνεται να είναι πολύ σίγουρος για τη λύση του. Τελικά τί ισχύει; Υπάρχει προφανής λύση -και αναίμακτη- και δεν τη βλέπουμε; Ποιός λέει ψέματα; Ποιός λέει αλήθεια; Κι αν όλοι λένε αλήθεια υπό ποιές προϋποθέσεις μπορεί να ισχύσει το σενάριο που προτείνουν; Ειλικρινά, κάθε άποψη που διαβάζω, μάλλον με μπερδεύει παρά με βοηθά να κατασταλάξω κάπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΧΡΗΣΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΗΓΕΤΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή